Visie

Mensen hebben de neiging om gelijk te willen zijn. Om verschillen weg te poetsen. Niet met hun kop boven het maaiveld uit te steken. Maar ook niet voor de ander onder te willen doen. Vaak zwijgen ze daarom wijselijk over wat ze werkelijk vinden. Dat leidt tot middelmaat. Tot compromissen zonder betekenis. En tot ongenoegen en gekonkel onder water wanneer verlangens en angsten geen uitweg vinden. Als we verschillen koesteren, kleur en eigenheid omarmen zonder oordeel, creëren we ruimte voor vernieuwing. Ruimte voor meer stemmen, originaliteit en onderscheidend vermogen.

Iedere beweging, klein en groot, persoonlijk en professioneel, begint met inzicht in wat er tussen mensen gebeurt. Daar, in de tussenruimte, komen verschillende werkelijkheden bij elkaar. Zonder belangstelling voor de betekenis van deze verschillen, is vernieuwing kansloos. Want in de wisselwerking tussen cliënt en behandelaar, medewerker en manager en organisatie en context, ligt de springplank naar nieuwe mogelijkheden.

Van nature zijn mensen niet erg veranderingsgezind. Zij steken hun energie onbewust in het verdedigen van hun zekerheden. Veel mensen hebben erkenning nodig voor wat voor hen van waarde is. Daarom zoek ik in mijn rol van manager, coach en adviseur steeds naar de betekenis van het verschil tussen de ene werkelijkheid en de andere. Organisaties die willen veranderen, zijn immers gebaat bij inzicht in de manier waarop de bestaande dynamiek daaraan een productieve of juist contraproductieve bijdrage levert.

Mensen laten zich niet sturen, maar wel verleiden. Medewerkers verspreiden een aanstekelijke energie wanneer ze, overtuigd en geïnspireerd, in beweging komen. Ik wil van die momenten graag deelgenoot zijn. En ik wil er iets aan bijdragen. Omdat geïnspireerde mensen andere mensen inspireren. En zo ontstaan antwoorden op moeilijke vragen.